Wspomnienia uczestników projektu „Wspólne przebywanie wzmacnia zaufanie”, realizowanego przez Powiat Sokólski dofinansowanego przez Wojewodę Podlaskiego w ramach Rządowego programu na lata 2014-2016 „Bezpieczna i przyjazna szkoła”
Jakub:
Projekt "Wspólne przebywanie- wzmacnia zaufanie" bardzo mi się podobał. Podczas szkolenia z pierwszej pomocy nauczyłam się wielu wspaniałych rzeczy. Dzięki szkoleniu z komunikacji empatycznej dowiedziałem się dużo ciekawych rzeczy. Szkolenie z terenoznawstwa nauczyło mnie, jak radzić sobie w trudnych sytuacjach. Podczas tego projektu bawiłam się świetnie!
Maciek:
W naszej szkole zrealizowano projekt "Wspólne przebywanie- wzmacnia zaufanie". Były organizowane liczne warsztaty terenowe oraz gry i zabawy. Uczniowie i nauczyciele wzięli udział w grze terenowej. Dzięki wzajemnej współpracy nauczycieli, wychowawców, uczniów i wspaniałej atmosferze, gra terenowa okazała się świetną okazja do integracji. Zwycięzcy otrzymali nagrody takie, jak puchary, dyplomy oraz smaczne upominki.
Damian:
Projekt "Wspólne przebywanie - wzmacnia zaufanie" uważam oczywiście za bardzo dobrze wykorzystany czas. Szkolenia bardzo mi się przydały. Wiele ciekawych informacji dowiedziałem się na tych zajęciach, dzięki którym mógłbym w stanie pomóc poszkodowanemu. Szkolenie z terenoznawstwa nauczyło mnie poprawnego zachowania podczas niekorzystnych warunków. Podczas tego projektu bawiłem się świetnie. Chętnie wziąłbym udział w tym projekcie jeszcze raz.
Kamil:
Projekt "Wspólne przebywanie- wzmacnia zaufanie" bardzo mi się podobał. Przy wspólnej zabawie ze znajomymi nauczyłem się wiele przydatnych rzeczy i miło spędziłem swój czas. Myślę, że to był udany projekt, który na pewno zapamiętam jako wspaniałą przygodę.
Edyta:
Projekt "Wspólne przebywanie - wzmacnia zaufanie" przywołuje fantastyczne wspomnienia. Z klasą mogliśmy się jeszcze lepiej poznać, zaprzyjaźnić i pokazać swoje osobowości. Najbardziej podobała mi się gra terenowa. Każdy z nas mógł dać coś od siebie. Projekt polegał na tym, aby zbliżyć do siebie wszystkie klasy i wypełnić swoje zadanie. Teraz wiemy, że razem w grupie możemy więcej.
Krzysztof:
Najbardziej z projektu "Wspólne przebywanie - wzmacnia zaufanie" podobała mi się jego ostatnia część, czyli gra terenowa. Nie zapomnę, jak z klasą rozwiązywaliśmy zadania i dobrze się przy nich bawiliśmy.
Kamil:
Projekt "Wspólne przebywanie - wzmacnia zaufanie" oceniam negatywnie. Zajęcia teoretyczne były nieciekawe, dłużyły się niesamowicie. Natomiast na grę terenową większość osób nie przyszło. Podczas zajęć praktycznych było zimno i nieprzyjemnie. Dodatkowo osoby dojeżdżające musiały dosyć długo czekać na autobus, ponieważ zajęcia terenowe skończyły się przed porą popołudniową.
Beata:
Projekt "Wspólne przebywanie - wzmacnia zaufanie" budzi we mnie miłe wspomnienia. Gra terenowa zintegrowała nas wszystkich i pozwoliła na pracę w grupie. Najbardziej podobały mi się szkolenia z pierwszej pomocy, w których nauczyłam się podstawowych zasad ratowania życia. Ćwiczyliśmy resuscytację i wiele innych działań, które pomogłyby nam w skrajnych sytuacjach. Natomiast zajęcia z empatii pozwoliły się bardziej poznać i nawiązać lepszy kontakt z rówieśnikami. Towarzyszyła nam dobra zabawa, ale i też nauka z niej płynąca. Cały projekt wpłynął korzystnie na nas i pozwolił na świetną zabawę.
Klaudia:
Wspomnienia z projektu "Wspólne przebywanie - wzmacnia zaufanie" są bardzo sympatyczne. Na zajęciach z pierwszej pomocy można było przypomnieć sobie zasady udzielania pierwszej pomocy osobie poszkodowanej, jak i wiele się nauczyć. Najbardziej jednak podobały mi się zajęcia z komunikacji empatycznej, ponieważ współpracowaliśmy ze sobą i mogliśmy na siebie liczyć w trudnych sytuacjach. Podobała mi się także gra terenowa. Wreszcie z cała klasą i wychowawczynią świetnie się bawiliśmy.
Marcin:
Udział w projekcie "Wspólne przebywanie - wzmacnia zaufanie" dał mi możliwość sprawdzenia umiejętności ratowania człowieka. Były bardzo urozmaicone zadania, co zaowocowało wytężeniem umysłu i pomysłowością. Świetnie się bawiłem na ognisku, nauczyciele powitali nas kiełbaską z ogniska. Chciałbym aby takie przedsięwzięcia miały miejsce w przyszłości.
Magda:
Wspomnienia z projektu "Wspólne przebywanie - wzmacnia zaufanie" są bardzo miłe. Wszyscy dobrze współpracowaliśmy, mogliśmy się wspierać i na siebie liczyć. Było wiele zabaw i radosnych chwil. Najbardziej podobały mi się zajęcia z pierwszej pomocy, gdzie mogliśmy się wiele nauczyć i pracować w grupie. Dzięki temu klasa bardziej się zgrała. Gra terenowa wymagała trochę większego wysiłku, lecz też była bardzo ciekawa, zabawna i interesująca, ponieważ wszyscy się dobrze bawiliśmy. Było wiele ciekawych zadań, a na koniec wszyscy uczniowie wraz z wychowawcami spędzili bardzo miło czas przy ognisku.
Kamila:
Projekt "Wspólne przebywanie - wzmacnia zaufanie" nauczył mnie kilku istotnych rzeczy, które na pewno wykorzystam w swoim życiu prywatnym. Najbardziej podobała mi się gra terenowa- -wszyscy uczestnicy współpracowali ze sobą, mogliśmy na siebie nawzajem liczyć, zawiązywaliśmy więzi. Warsztaty z pierwszej pomocy uzmysłowiły mi kilka rzeczy na temat postępowania w razie wystąpienia różnych sytuacji zagrażających życiu. Dzięki warsztatom z terenoznawstwa przyswoiłam kilka informacji o których wcześniej nie miałam zielonego pojęcia. Zajęcia z empatii pozwoliły mi bardziej poznać swoich kolegów z klasy.
Dawid:
Projekt "Wspólne przebywanie - wzmacnia zaufanie" pomógł m.in opanować strach przed udzieleniem pierwszej pomocy. Te zajęcia nauczyły, że trzeba pomagać, jeśli zachodzi potrzeba. Szkolenie z terenoznawstwa nauczyło nas, jak się zachować w terenie, co pomogło podczas gry terenowej. Zrozumiałem, że wsparcie i współpraca z innymi jest naprawdę ważna i potrzebna.
Michał:
Dzięki zajęciom z pierwszej pomocy dowiedziałem się wielu ciekawych i przydatnych rzeczy, które w przyszłości mógłbym wykorzystać, aby pomóc osobie poszkodowanej. Podczas interesującego szkolenia z komunikacji empatycznej pracowaliśmy w grupie i świetnie się bawiliśmy.
Bartek:
Podczas zajęć z udzielania pierwszej pomocy pozyskałem wiele przydatnych informacji, które w przyszłości na pewno przydadzą mi się podczas udzielania pomocy osobie poszkodowanej. Nauczyłem się obsługi automatycznego defibrylatora.
Przemek:
Mam bardzo dobre wspomnienia z gry terenowej. Wspólna trasa i zadania wymagające współpracy umocniły więzi w klasie. Spacer na świeżym powietrzu poprawił humory uczestnikom. Ognisko, które odbyło się po wszystkim, to świetny sposób spędzenia czasu ze znajomymi. Bardzo przypadł mi do gustu prowadzący szkolenie z terenoznawstwa. Potrafił ciekawie przekazać informacje i zachęcić ich do wspólnej pracy.
Damian:
Zainteresowało mnie terenoznawstwo. Nigdy nie myśłałem, że tak banalne informacje mogą być tak pomocne podczas pobytu np. w lesie. Pierwsza pomoc, z którą miałem styczność podczas projektu, jest bardzo ważna w życiu, gdyż nie wiemy, kiedy i gdzie ktoś będzie potrzebował pomocy.
Anita:
W czasie szkolenia z pierwszej pomocy razem z prowadzącymi przypominaliśmy sobie, jak powinna wyglądać prawidłowa akcja ratunkowa - w zależności od wieku poszkodowanego. Szkolenie odbywało się w przyjemnej atmosferze, każdy mógł spróbować "uratować" za pomocą defibrylatora szkoleniowego.
Patrycja:
Urzekła mnie atmosfera panująca na zajęciach z komunikacji empatycznej. Myślę, że to zasługa pani prowadzącej. Gra terenowa pomogła zintegrować naszą klasę.
Artur:
Po warsztatach z komunikacji empatycznej moja klasa jest bardziej zgrana, potrafimy się lepiej porozumieć.
Dawid:
Szkolenie z terenoznawstwa pomogło mojej klasie wygrać w grze terenowej. Nauczyło mnie, jak odczytywać mapę, posługiwać się kompasem, a także jak dawać sobie radę bez tych urządzeń. Gra terenowa zbliżyła nas do siebie i pokazała, że działając wspólnie potrafimy zwyciężyć.
Paweł:
Myślę, że po zajęciach z udzielania pierwszej pomocy każdy z nas będzie w stanie podjąć próbę uratowania komuś życia.
Mateusz:
Zajęcia z projektu zapamietam jako czas pożytecznie i mile spędzony z moją klasą. Gra terenowa podobała mi się najbardziej. Zadania, które musieliśmy wykonać, wymagały od nas sprytu i pomysłowości. Uważam, że sztandarowe hasło projektu jest prawdziwe - sympatycznie spędzony czas wzmacnia więzi międzyludzkie.
Wspomnienia zebrała: Izabela Garkowska, pedagog w Zespole Szkół Zawodowych w Sokółce
