Jay Asher "Światło" Wydawnictwo Rebis 2017
Dla pisarza istnieje tylko jedna gorsza rzecz od braku sukcesu - mianowicie osiągnięcie go. Presja spadająca na barki osoby, "której się udało", jest olbrzymia. Wymagania czytelników rosną jak słupki sprzedażowe. Nie każdy jest w stanie sobie z tym poradzić, stąd syndrom drugiego dzieła. Debiutanckie "13 powodów" Jaya Ashera całkowicie słusznie zadomowiło się na szczytach list bestsellerów. To książka wstrząsająca jak operacja na otwartym sercu bez narkozy. Czy czują Państwo ten paniczny strach i przeszywający ból w okolicy mostka? Doskonale! Jak więc ma się do tego "Światło"? Rodzice piętnastoletniej Sierry są właścicielami farmy choinek. Każdego roku, na miesiąc przed Bożym Narodzeniem wyjeżdżają z nią z Oregonu do Kalifornii, osobiście sprzedawać swoje drzewka. Tegoroczny wyjazd ma być ostatni, z racji na malejące przychody. I właśnie wtedy Sierra spotyka Caleba - chłopaka, którego zachowanie ma się nijak do opinii krążącej o nim. Komu zaufa? "Światło" jest trzecią książką Jaya Ashera, ale drugą w pełni autorską. Opowiada o empatii, wybaczeniu i sile uczuć. Niby czyta się ją przyjemnie. Jest lukrowana, wszak nie samym Lovecraftem żyje człowiek, ale choć nigdy nie byłem nastolatką, myślę, że to propozycja dobra jedynie na pocztówkowe piżama party. "Światło" świeci blado i jest cukierkowo - pastelowe. O ile "13 powodów" to krzyk bezsilności wydany ostatnim tchnieniem, o tyle w tym przypadku mamy do czynienia z różową watą cukrową. I choć w życiu lepsze jest to drugie, w literaturze już niekoniecznie. Jay Asher zawiesił poprzeczkę za wysoko, nawet jak dla siebie. "Światło" nie byłoby w zasadzie złą książką, gdyby nie poprzedniczka, dlatego z całego serca polecam... "13 powodów".
Marcin Dębko
