Ludwik Adam Dmuszewski urodził się w 1777 roku w Sokółce jako syn Magdaleny (z domu Sobolewskiej) i Jana, rotmistrza kawalerii narodowej. Był nie tylko niezwykle wybitnym dramaturgiem i reżyserem, ale także wydawcą, dziennikarzem, historykiem teatru, dyrektorem Teatru Narodowego, właścicielem „Kuriera Warszawskiego”.
Wcześniej, podczas Insurekcji Kościuszkowskiej był protokolantem Rady Najwyższej Narodowej, a po upadku powstania pomagał ojcu prowadzić gospodarkę. Do Warszawy trafił w 1799 roku, gdy chciał zaciągnąć się do Legionów Dąbrowskiego. W Warszawie już pozostał i zrobił zawrotną karierę. Zaczynał skromnie, jako aktor, lecz pięć lat po swoim debiucie został współdyrektorem Teatru Narodowego, a od 1827 roku był dyrektorem. 6 lat wcześniej kupił na własność "Kurier Warszawski", którego był nie tylko właścicielem, ale także redaktorem naczelnym. Prowadził również wykłady w Szkole Dramatycznej (od 1836 roku) oraz od 1839 roku był wiceprezesem Towarzystwa Wsparcia Podupadłych Artystów. Był także członkiem (od 1832) Dyrekcji Rządowej Teatrów.
Był niezwykle płodnym pisarzem. Napisał łącznie 139 utworów (sztuk, tekstów literackich, czy publicystycznych), a i to, nie licząc form krótkich. Ludwik Adam Dmuszewski był nie tylko znany w całej ówczesnej Warszawie, ale także był prawdziwą perłą warszawskiego życia kulturalnego.
Zmarł w 1847 roku i został pochowany na warszawskich Powązkach.
Edward Horsztyński
