Poeta - ps. literacki connemara, ekspert od pancernych sejfów i szaf, podróżnik, ogrodnik, pszczelarz, grzybiarz, zielarz, znawca historii, poliglota, organizator tzw. sobotnich wieczorków integracyjnych.
Mimo, że Ozierany Małe (przed II wojną światową pisane: Jeziorany,) są jedną z najmniejszych wiosek na Podlasiu, a już na pewno ledwie zauważalną w gm. Krynki, o czym świadczy brak asfaltu i drewniany most-widmo na Nietupie (stałe żyje tutaj 7 osób), to jednak wciąż potrafią zaskakiwać tutejszych i turystów niespotykanym gdzie indziej kolorytem. Bogactwo drewnianej architektury, niezwykła historia, przepiękne widoki ze wzgórz morenowych i zamieszkujący tu ostatni rolnicy z regionalną gwarą są prawdziwą perłą w koronie powiatu sokólskiego. Magia tego miejsca sprawia, że wciąż garną się do niego ze świata ludzie, którzy pragną miło przeżyć jesień swoich dni. Jednym z nich bez wątpienia jest MIROSŁAW SOBAŃSKI, zwany przez miejscowych „Albinem”, pochodzący aż z Bydgoszczy, który kilka lat temu zawitał w te strony z przyjaciółką Krystyną Berndt – autorką wystawy pt. „Filozofia stodoły” i tak bardzo był oczarowany okolicą i gościnnością ozierańskich rolników, że postanowił osiąść tutaj na dłużej. Grzecznościowo zamieszkał w chacie na skraju oznaczonej nr 1, zaś z czasem, podczas przetargu zorganizowanego przez UM w Krynkach zakupił zapuszczoną działkę siedliskową po bezpotomnie zmarłej kilkadziesiąt lat temu kobiecie o imieniu Albina, stając się bezpośrednim sąsiadem byłego sołtysa Romana Krejzy – utalentowanego muzyka i członka znanego zespołu muzycznego „KURANCI”.
Mirosław Sobański od razu ostro wziął się do roboty. Własnoręcznie wykarczował suche krzaki i chaszcze, wywiózł tony śmieci, wykopał studnię głębinową, doprowadził prąd, sprowadził przyczepę holenderską z Pomorza, wytyczył alejki, pobudował kamienne murki z pomysłowym grillem. Ze swojej działki o pow. ok. 2000 m2 stworzył klimatyczną zagrodę z ekologicznym ogrodem, w którym uprawia kilka gatunków truskawek i warzywa. Jego posesję okalają pachnące miododajne: maliny, wierzby, serdeczniki, łopiany większe, rdestowce sachalińskie, topinambur szorstki, krokosz balwierski, nawłoć i nostrzyk. Wszystkie grządki w jego ogrodzie są skrupulatnie wypielone, żaden chwast nie ma szans z panem Mirosławem. Jego mała pasieka składająca się z 7 uli (typu warszawskiego) dostarcza corocznie kilkadziesiąt litrów miodu, o rajskim zapachu i smaku.
Warto wspomnieć, że Ozierany Małe od stuleci słynęły z bartnictwa - pszczelarstwa zlokalizowanego w dawnej Puszczy Świsłockiej. Dziś tę wspaniałą tradycję kultywuje tutaj czterech pszczelarzy, zaś sława miodów ozierańskich już dawno przekroczyła granice województwa. Stali nabywcy przyjeżdżają po miód z Warszawy, Gdańska, Łodzi, czy Wrocławia. Niedawno partia miodów trafiła do Wielkiej Brytanii i Holandii. Nabywcy miodów szczególnie cenią sobie te z łopianów większych, dorodnych w tej okolicy, ponieważ z ostatnich badań wynika, że mają one właściwości antyrakowe.
Mirosław Sobański ochoczo chodzi na grzyby do przyległych lasów, gdzie rywalizuje z wioskowymi rekordzistami w zbiorze kurek. Tym samym, uczestniczy w podtrzymaniu prastarej tradycji zbioru runa leśnego, która przetrwała tylko w Polsce i Rumuni. W sobotnie wieczory zagroda naszego bohatera jest pełna gwaru i radosnego śmiechu, ponieważ się staje miejscem budujących spotkań integracyjnych mieszkańców wsi. Przy grillu prezentowana jest bogata twórczość literacka Mirosława Sobianskiego. Dotychczas napisał on kilka książek w tym m.in. „ORTOGRAFNIK”, „Dzielnie gęsi i inne bajki” itp. Jego bogato ilustrowane książki z przesłaniem kosztują symboliczne 20 zł za egzemplarz.
Śmiało można powiedzieć, że OZIERANY MAŁE zamieszkują ludzie o szerokich horyzontach.
Mikołaj Ozierański
Tagi:Ozierany
