Piotr Nesterowicz "Jeremiasz" Wyd. W.A.B. 2018
"Myślę, ktoś tu jest stuknięty, albo ja, albo oni". Gdybym miał krótko scharakteryzować "Jeremiasza" posłużyłbym się tym, nieco złagodzonym cytatem Sumystyli. Właściwy, choć dosadniejszy w wymowie, celniej oddaje treść książki Nesterowicza. Bo i prawda częściej łamie żebra niż tuli. Trochę jak boa dusiciel. Zapraszam więc na rubieże obłędu będące Podlasiem... ekhm, o przepraszam Podlaszem przełomu wieków. Tytułowy bohater, nieprzypadkowo noszący imię biblijnego proroka, przemierza Krainę Żubra tropem niebezpiecznego przestępcy, zwanego Przeciwny. Racjonalista, świadom powagi swojej misji, traci grunt i rezon gdy sam Bóg zaczyna przez niego przemawiać. A przynajmniej tak mu się wydaje. Ponoć człowiek mówiący do Boga jest religijny, zaś człowiek słyszący Boga - obłąkany. Kulturowy tygiel nie ułatwia wyjaśnienia zagadki, a problemy piętrzą się jak bloki w Chinach. A teraz do sedna. Podróż Jeremiasza to wyprawa w głąb siebie. Szlak traum i konfrontacji. Nesterowicz stworzył mistyczny kryminał, luźno czerpiący z historii, nadając mu reporterski sznyt. Mistrzowsko uwypuklił potrzebę iluzji, pokazując jak człowiek obdarty ze złudzeń, spychany jest w stronę pomieszania zmysłów. Bo i świat jest podobno iluzją. Rzeczywistym czyni go potęga naszych umysłów. Paradoksalnie im racjonalniej do niego podchodzimy, tym mniej da się wyjaśnić. Coś jak wojna dla pokoju. Pozostaje powtarzać za Herbertem: "Bądź odważny, gdy rozum zawodzi". Smaczku dodaje fakt, że Jeremiasz pościg swój zaczyna od naszego miasta - Sokółki. A zatem Drogie Czytelniczki i Szanowni Czytelnicy, fani literatury o zabarwieniu lokalnym, jeśli macie odwagę wniknąć w ludzką psychikę, otrzepać się z okruchów mrzonek i stawić czoła szaleństwu wpisanemu w historię ludzkości, kupcie tę książkę. Kunszt Nesterowicza zwróci Wam pieniądze.
Marcin Dębko
